ZƏNCİR
1. Bir-birinə keçmiş halqalardan ibarət dəmir bağ; silsilə. Saat zənciri. Lövbər zənciri. İti zəncirlə bağlamaq.
2. Buxov, qandal.
□ Zəncirə çəkmək (vurmaq) – zəncirləmək, əl-ayağını zəncirlə bağlamaq.
3. məc. Əsarət, zülm, məhkumluq rəmzi.
// Klassik şeirdə gözəlin zülfünə işarədir.
◊ Zəncir kimi (tək) – bir-birinin ardınca, silsilə şəklində.
Zəncir gəmirmək (çeynəmək) (bəzən “əlindən” sözü ilə) – birinə qarşı son dərəcə hiddətli olmaq, birinə divan tutmağa hazır olmaq, acıqlı olmaq.
Zəncirdən qurtarmaq – bax zəncirini qırmaq 1-ci mənada.
Zəncirini qırmaq – 1) əsarətdən qurtarmaq, azadlıq əldə etmək;
2) məc. dan. həddini azmaq, sözə baxmamaq, özbaşınalıq etmək.
ZƏNCİR nədir? – ZƏNCİR nedir? – ZƏNCİR sözünün mənası – ZƏNCİR sozunun menasi – ZƏNCİR nə deməkdir? – ZƏNCİR ne demekdir? – ZƏNCİR sözünün izahı – ZƏNCİR sozunun izahi – ZƏNCİR sözünün istifadəsi – ZƏNCİR sozunun istifadesi