VURMAQ
1. Əli ilə və ya əldə tutulan bir şeylə çırpmaq, zərbə endirmək. Ağacla vurmaq. Şillə vurmaq. Qamçı ilə vurmaq. Əllərinə vurmaq.
// Buynuz, təpik və s. ilə zərbə endirmək. İnək uşağı vurdu. Onu at vurmuşdur.
// Döymək, kötəkləmək. Uşağı vurmaq olmaz.
2. Bir şeylə toxundurmaq.
3. Çalmaq, çaxmaq, qaxmaq, soxmaq. Mıx vurmaq. Paya vurmaq.
4. Güllə ilə vurub öldürmək. Ovçular meşədə üç qaban vurdular.
// Bir şeylə vurub yaralamaq. Quşu ayağından vurmuşlar.
5. Atəşə tutmaq, topa tutmaq, gülləyə basmaq. Sahildən düşmən gəmilərini vurmaq.
□ Vurub salmaq – güllə və s. zərbəsinin gücü ilə yerə düşməyə məcbur etmək. Ağacdan almanı vurub salmaq. Zenitçilər düşmən təyyarəsini vurub saldılar.
6. Bir şeyi sərrast atıb hədəfə toxundurmaq, dəydirmək. Nişanı vurmaq. Nə qədər atdımsa, hədəfi vura bilmədim.
7. Dayamaq, dirəmək, qoymaq, söykətmək. Divara dayaq vurmaq. Ağaca dəstək vurmaq.
8. Taxmaq, keçirmək, bağlamaq. Atın ayağına cidar vurmaq.
9. Yükləmək, yığmaq, çatmaq, doldurmaq. Arabaya (maşına, gəmiyə) yük vurmaq, tay vurmaq.
10. Taqqıldatmaq, döymək. Qapını vurmaq. Darvazanı vurmaq.
// Döyəcləmək, çalmaq. Nağara vurmaq. Dəf vurmaq.
// t-siz. Zərbə və ya başqa bir səslə bildirmək, xəbər vermək. Telefonun zəngi vurdu. Saat 12-ni vurdu.
11. Xarab etmək, məhv etmək, zədələmək, zərər vermək. Almaları dolu vurdu. Əkinləri don vurdu. Meyvələri şaxta vurmuşdur.
12. məc. Bərk təsir etmək.
13. məc. dan. İçmək (yalnız spirtli içki haqqında).
14. dan. Oğurlamaq, çırpışdırmaq, çalmaq.
15. Sürtmək, çəkmək, yaxmaq. Pəncərələrə rəng vurmaq. Üzünə pudra vurmaq.
16. Yapışdırmaq, asmaq. Divara elan (afişa) vurmaq. Divara xalça vurmaq.
17. Yıxmaq, çırpmaq.
18. riyaz. Artırmaq, zərb etmək. Beşi ikiyə vurmaq.
19. “Özünü” sözü ilə – yalandan göstərmək, oxşatmaq. Özünü dəliliyə, bilməməzliyə, xəstəliyə vurmaq.
20. “Özünü”, “özlərini”, “özümüzü” sözləri ilə – soxulmaq, girmək, bir şeyin içərisinə atılmaq, dalmaq, cummaq, yönəlmək, üz tutmaq. Özünü sürüyə vurdu. Özlərini meşəyə vurdular. – [Nəbi:] Uşaqlar, yerimiz açıqdadı.
21. Sancmaq, çalmaq. İlan vurmaq. Əqrəb vurmaq. – Əziziyəm, qan damar; Arı vurar, qan damar; Kasıblıq adın çəkmə; Ürəyimə qan damar. (Bayatı.
22. Calamaq, aşılamaq. Peyvənd vurmaq. Aşı vurmaq.
23. Kəsmək, kəsib gödəltmək. Paltarın ətəyindən bir qədər vurmaq. Dəllək saçımı vurdu. Pambıq kollarının başını vurmaq.
24. t-siz. Döyünmək, atmaq, işləmək. Nəbzi vurmaq.
25. t-siz. Atmaq, fışqırmaq. Fontan vurmaq. Fəvvarə vurmaq.
26. Xüsusi cihaz və s. vasitəsilə yeritmək (maye, hava, qaz və s.). Nasosla su vurmaq.
27. dan. Çevirmək, bir vahidi əsas götürərək hesablamaq. Kağız pulu qızıla vurmaq.
28. Bir sıra isimlərin yanına gətirilərək, ismin ifadə etdiyi məna ilə əlaqədar mürəkkəb feillər və müxtəlif ifadələr düzəldilir; məs.: dövrə vurmaq, zərər vurmaq, dəm vurmaq, əl vurmaq.
29. “Vurdu” şəklində – birdən, gözlənilmədən.
30. “Vurub” şəklində – çox-çox geridə buraxıb, ötüb, aşıb.
VURMAQ nədir? – VURMAQ nedir? – VURMAQ sözünün mənası – VURMAQ sozunun menasi – VURMAQ nə deməkdir? – VURMAQ ne demekdir? – VURMAQ sözünün izahı – VURMAQ sozunun izahi – VURMAQ sözünün istifadəsi – VURMAQ sozunun istifadesi