ÜSTÜÖRTÜLÜ
1. sif. Üstü örtülmüş, üstü açıq olmayan, örtüsü olan, örtülü.
2. məc. Aydın olmayan, örtülü, müəyyən olmayan, eyhamlı, üstüpərdəli.
// Zərf mənasında. Üstüörtülü danışmaq.
ÜSTÜÖRTÜLÜ nədir? – ÜSTÜÖRTÜLÜ nedir? – ÜSTÜÖRTÜLÜ sözünün mənası – ÜSTÜÖRTÜLÜ sozunun menasi – ÜSTÜÖRTÜLÜ nə deməkdir? – ÜSTÜÖRTÜLÜ ne demekdir? – ÜSTÜÖRTÜLÜ sözünün izahı – ÜSTÜÖRTÜLÜ sozunun izahi – ÜSTÜÖRTÜLÜ sözünün istifadəsi – ÜSTÜÖRTÜLÜ sozunun istifadesi