TƏRS
1. Bir şeyin əks tərəfi, arxası, dalı.
// Parçanın və s. dal üzü (avand əksi). Parçanın tərsi.
2. Biri o birisinin əvəzinə və ya əksinə olan. Ayaqqabını tərs geymək.
3. Öz dediyindən, öz əməlindən, öz xasiyyətindən əl çəkməyən, tərslik edən; inad, höcət.
[Qızyetər:] Rüstəm dayı əl qatmasa Şirzadın işi düzələn deyil.
4. Acıqlı, hirsli, qaşqabaqlı.
5. Əksinə, tərsinə.
◊ Tərs damarına düşmək (salmaq), tərs damarı (tərsliyi) tutmaq – tərsliyə başlamaq, tərslik eləmək, dediyindən, öz əməlindən, öz bildiyindən əl çəkməmək; inad etmək.
Tərs damarını sındırmaq – tərslikdən vaz keçməsinə nail olmaq, yumşaltmaq, yola gətirmək, razılığına nail olmaq.
Tərs kimi – elə bil, acıqdan, əksinə.
Yumurtası tərs gəlmək – əl-ayağa düşmək, bir yerdə qərar tapa bilməmək, özünə yer tapa bilməmək.
Yumurtası tərs gəlmiş toyuq kimi – bir yerdə qərar tapa bilməyən, özünə yer tapa bilməyən adam haqqında.
TƏRS nədir? – TƏRS nedir? – TƏRS sözünün mənası – TƏRS sozunun menasi – TƏRS nə deməkdir? – TƏRS ne demekdir? – TƏRS sözünün izahı – TƏRS sozunun izahi – TƏRS sözünün istifadəsi – TƏRS sozunun istifadesi