ŞİVƏN
is. [ fars. ] Fəryad, fəğan, nalə, bərk ağlaşma, matəm, yas.
Seyyid, aşiq olalı bilmişəm aşiqlər işin; Ah imiş, nalə imiş, giryə imiş, şivən imiş.
Bülbül dedi: “– Dünyada o kimdir gülə bir gün; İllərcə zəbun etməyə şən könlünü şivən”.
□ Şivən etmək (qaldırmaq, qılmaq, qoparmaq, salmaq) – bərk ağlamaq, fəryad qoparmaq, fəğan etmək.
Gedərəm, kuyində qıllam şivəni; Yığaram başıma dostu, düşməni.
Sərdarovların evində şivən qopmuşdu.
Dörd bacının bircə qardaşının Türküstanda öldüyü xəbəri teleqrafla gəlmişdi.
// Qiyamət qoparmaq, haray salmaq, mərəkə qoparmaq.
Əvvəllər evlənmək söhbəti düşəndə Şərif bir tikə narahat olub şivən eləməzdi.
// Yas, matəm, ağlaşma. Ölüsü bir gün, şivəni min gün. ( Ata. sözü ).
□ Şivən qurmaq – matəm məclisi qurmaq, yas tutmaq.
Namərd müxənnətin boynu vurulsun; Vay düşsün evinə, şivən qurulsun.
Şivən qopmaq – fəryad qopmaq, bərk ağlaşma düşmək.
…Yenicə yatağıma uzanmışdım ki, qonşu evdən acıqlı və yanıqlı bir şivən qopdu.
Bir az əvvəl qəmli və ağır sükuta batmış qadınlardan yenə şivən qopdu.
ŞİVƏN nədir? – ŞİVƏN nedir? – ŞİVƏN sözünün mənası – ŞİVƏN sozunun menasi – ŞİVƏN nə deməkdir? – ŞİVƏN ne demekdir? – ŞİVƏN sözünün izahı – ŞİVƏN sozunun izahi – ŞİVƏN sözünün istifadəsi – ŞİVƏN sozunun istifadesi
