f.
1. Taxılmaq, taxılıb qalmaq, bir şeyə keçib qalmaq.

// Qarmaq, mıx kimi iti bir şeyə keçmək. Paltarım mıxa ilişdi.

2. Bir şeyə toxunmaq, dəymək, ayağı dolaşmaq. Ayağı daşa ilişmək. Qapıya ilişmək.

3. Dolaşıq düşmək, dolaşmaq, qarışmaq, bir-birinə keçmək, ilişmiş kimi ayrılmamaq.

□ İlişib qalmaq – bir yerə, bir şeyə dirənərək və ya toxunaraq, maneəyə rast gələrək durmaq, hərəkət etməmək. Su ilə üzən ağaclar daşlara ilişdi.
4. Bir yerdə bənd olub qalmaq, ləngimək, ilişib qalmaq.

□ İlişib qalmaq – 1) getdiyi və ya keçdiyi bir yerdə müvəqqəti olaraq qalmalı və ya yaşamalı olmaq.

2) məc. maneəyə rast gələrək çıxa bilməmək, qalmaq. Qulu öskürdü.

Qarının dodaqları titrədi.

5. məc. Sataşmaq, öcəşmək. Uşağa ilişmək. Hər şey üçün adama ilişmə!
6. məc. Bənd olmaq, gözü tutmaq, istəmək. Bir gözələ ilişmək.
7. məc. dan. Acgözlüklə yeməyə başlamaq. Qız, uşaqları ovudub getdi, ortalığa çörək qoydu.

Molla baqqaldan bu sözü eşitcək ilişir kişmiş-noxuda. “M.N.lətif.”