ƏHVAL
is. [ ər. “hal” söz. cəmi]
1. Kef, hal, ruhi vəziyyət.
1. Kef, hal, ruhi vəziyyət.
Əhvalın necədir? – Bəli, dərd əhlinin əhvalını dərd əhli bilir; Kimsə bilməz ki, necə yardan oldum məyus.
2. Keyfiyyət, vəziyyət, hal.
Güldükcə təbiət açılır min cürə güllər; Quşlar da bu əhvalı görüncə sevinirlər.
İnmirə məhəlləsi bu əhvalı görüb dodaqaltı gülürdü.
Fəqət nədənsə o gün əhvalım tamamilə pərişan keçdi.
// Səhhətcə vəziyyət. Xəstənin əhvalı pisləşmişdir.
– Bir gün Məmməd sövdəgər bazarda əhvalını pis görüb, haman saat dükanını bağlayıb evə gəldi. “”.
3. Keçinmək, dolanmaq vəziyyəti; güzəran. İşə girəndən sonra əhvalı xeyli yaxşılaşmışdır.
// Var, dövlət, pul, tanqah.
[Cavadın] on min manata yaxın əhvalı var.
Bu gələn kişidə əhval olar?
◊ Əhval sormaq (soruşmaq, tutmaq, bilmək) – kefini, halını, vəziyyətini soruşmaq; əhvallaşmaq.
[Qurban] [Səfərə] yaxınlaşaraq əhval soruşdu.
Nənəqız bu saat ağsaqqal kişiyə yanaşıb, yenə də ondan bir əhval tutmaq istədi.
Şəhərdən gələn adamları ziyarətdən qayıtmışlar kimi əhatə edir, əhval soruşurdular.
Əhvalı bulanmaq (qarışmaq, pozulmaq) – 1) kefi pozulmaq, kədərlənmək, qəmginləşmək.
…Axşam yaxınlaşdıqca Həsən kişinin əhvalı bulanırdı. ;
2) xəstələnmək, xəstəliyi daha da ağırlaşmaq.
ƏHVAL nədir? – ƏHVAL nedir? – ƏHVAL sözünün mənası – ƏHVAL sozunun menasi – ƏHVAL nə deməkdir? – ƏHVAL ne demekdir? – ƏHVAL sözünün izahı – ƏHVAL sozunun izahi – ƏHVAL sözünün istifadəsi – ƏHVAL sozunun istifadesi
