is.
1. Başın bədənlə birləşən hissəsi. Yoğun boyun. Əyri boyun. Uzun boyun. Boynundan yapışmaq.
2. Paltarın, boğazı dövrələyən hissəsi. Paltonun boynu. Dik boyun. Köynəyin boynu dardır.
3. Arabaya və kotana qoşulan cüt heyvan (öküz, ya kəl).

4. Bir şeyin boyuna oxşayan hissəsi.

5. Dağın, qayanın və s.-nin təpəsi ilə döşü arasındakı hissə.

6. Yerlik halında: boynunda, boynumda, boynumuzda və s. – üzərində, üzərimdə, üzərimizdə; öhdəsində, öhdəmdə, öhdəmizdə və s.

// Çıxışlıq halında: boynundan, boynumdan, boynumuzdan və s. – üzərindən, üzərimdən, üzərimizdən və s.

// Yönlük halında: boynuna, boynuma, boynumuza və s. – üzərinə, üzərimə, üzərimizə və s.

◊ Boynu gəlmək – boyunduruqdan boyun əti şişmək (heyvanın).
Boynu(n) sınsın! – qarğış, nifrin yerində işlənir.

Boynuna almaq – 1) bir işi görmüş olduğunu etiraf etmək, açıb söyləmək. Müttəhim günahlarını boynuna aldı. Öz səhvini namusla boynuna almaq.

2) öhdəsinə götürmək, üzərinə götürmək.

Boynuna atılmaq – qucaqlamaq.

Boynuna atmaq – bax boynuna yıxmaq.

Boynuna bağlamaq – bax boynuna qoymaq 3-cü mənada.

Boynuna çəkmək – öhdəsinə götürmək, üzərinə götürmək, razı olmaq.

Boynuna düşmək – 1) üzərinə düşmək, öhdəsinə düşmək.

2) acığa düşmək, tərslik etmək, inad etmək, tərsliyə başlamaq.

Boynuna götürmək – bax boynuna çəkmək.

Boynuna qoymaq – 1) iqrar etdirmək, etiraf etdirmək;
2) məcbur etmək, razı etmək, qəbul etdirmək.

3) üzərinə yükləmək, zorla qəbul etdirmək.
Boynuna mindirmək – bax başına mindirmək (“baş” sözündə).
Boynuna minmək – birinin üzərində tam hakim olmaq, ixtiyarını əlindən almaq.
Boynuna minnət qoymaq – bax minnət qoymaq (“minnət” sözündə).
Boynuna sarılmaq – bax boynuna atılmaq.

Boynuna təklif gəlmək – üzərinə düşmək, üzərinə vəzifə düşmək.
Boynuna yıxmaq – üzərinə atmaq, isnad etmək (təqsiri, günahı).
Boynuna yükləmək – 1) öhdəsinə qoymaq, üzərinə qoymaq;
2) qəbul etdirmək (işi, vəzifəni).
Boynunda qalmaq – öhdəsində qalmaq, borclu olmaq.
Boynunda olmaq – 1) öhdəsində olmaq, üzərində olmaq, görməli olmaq. Bu iş sənin boynunda olsaydı, çaşıb qalardın;
2) hamilə olmaq.
Boynundan atmaq – rədd etmək, üzərindən atmaq, öhdəsinə götürməmək.
Boynunu burmaq – fağır-fağır durmaq.

Boynunu bükmək – məhzun-məhzun, yazıq-yazıq, fağır-fağır, məzlum-məzlum oturmaq.

Boynunu vurmaq – başını kəsməklə edam etmək;
// cəza olaraq öldürmək.

Boynunun ardını görəndə – heç vaxt, qətiyyən.
Boyun əti olmaq – asılı olmaq.
Boyun əymək – 1) tabe olmaq, itaət etmək.

2) yalvarmaq, minnət etmək, alçalmaq.
Boyun qaçırmaq – imtina etmək, qəbul etməmək, boynundan atmaq.

Boyun qoymaq – razı olmaq, öhdəsinə götürmək, üzərinə almaq.

Boyun olmaq – söz vermək, vəd etmək.

2) boynuna almaq, düzünü demək. Kəndlilər Nəbini gizlətdilər.

Boyun tutmaq – razı olmaq, qəbul etmək.
Boyun vermək – razı olmaq, razılıq vermək, öhdəsinə götürmək.
Boyun-boyuna durmaq (vermək) – məzlum-məzlum, yazıqyazıq durmaq (bir neçə adam haqqında).